کاش بیایی
دست هایم به امید نوازش پلک هایت با من همراهند
و پاهایم نمی دانم مرا به کجا می برند
شب هنگام در جستجوی تو
دلم را میان ظلمت و سیاهی غیبت می کشانند
بند بند وجودم به انتظارت نشسته است
کاش بیایی و مرا از این التهاب رهایی بخشی
کاش بیایی کاش بیایی
ای بهترین بهانه
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۸۸/۰۶/۰۱ ساعت 19:22 توسط نادیه نیکزاد
|
دوستان عزیز و گرامی : وبلاگ که فعلا در آن قرار دارید چکیده از مجموعه اشعار و نوشته های است که من آنرا خدمت شما عزیزان تقدیم میکنم از همه شما ارزو دارم که بادادن نظریات و پشنهادات تان در بهتر سازی وبلاگ من مرا کمک و همکاری نماید. ( نا د یه نیکزاد )