پروردگارا ياريم کن که بتوانم پنچره ی دلم راروبه حقيقت بگشايم

خدايا ياريم کن که مرغ خسته دلم راکه ديری است دراين قفس زندانی است
 

دراسمان آبی عشق تو پرواز دهم 

پروردگارا ياريم کن که شوق پروازراهميشه درخود زنده نگهدارم
 
خدايا ... توخود می دانی
 
 که بدترين درد برای يک انسان  دورماندن ازحقيقت خويشتن
 
ورهاشدن درگرداب فراموشی و سردرگمی است


پس توای کردگار بی همتا مرا ياری کن که به حقيقت انسان بودن پی ببرم

تا بتوانم روزبه روز به سر چشمه تمام حقيقت ها نزديک و نزديکتر شوم

خدايا ... هميشه گفته ام که ترا دوست دارم
 
حالا هم باتمام وجود فرياد می زنم :

خدايا دوستت دارم ..... دوستت دارم ... دوستت دارم