گاهي
گاهي بيا و لحظهاي بمان دستي به روي شانهي من بگذار
تا از فراز ماندنت اين سطرهاي در هم و برهم اين تلخ نوشته هايم
و اين شعرهاي مبهم و خط خوردهي مرا در دفترم بخواني تا سطرهای تار روشن شوند
تا من قلم به دست تو بسپارم تا تو به دست من بنويسي آمدنت را
+ نوشته شده در دوشنبه ۱۳۸۹/۱۱/۱۸ ساعت 17:44 توسط نادیه نیکزاد
|
دوستان عزیز و گرامی : وبلاگ که فعلا در آن قرار دارید چکیده از مجموعه اشعار و نوشته های است که من آنرا خدمت شما عزیزان تقدیم میکنم از همه شما ارزو دارم که بادادن نظریات و پشنهادات تان در بهتر سازی وبلاگ من مرا کمک و همکاری نماید. ( نا د یه نیکزاد )