الهی! سپاس ترا که با یادت آرام میگیرم و با نامت قدم بر میداریم

با تو میشود کوه ها را در نور دید و به قله های روشنایی رسید

در جنگل های دور از دست رفت و از چشمه های زلال برکت نور نوشید.

با تو می شود زنجیرها را گسست و رها شد

خدایا میدانم که شانه های زمین از سنگینی تنم مجروح است

تو خود سبک بارم کن

میدانم که چهره زشتم پرندگانت را آزار میدهد و درختانت را میرنجاند

تو خود از پرتو بی انتهای رحمتت چهره جانم را فروغی بخش