مدت هاست مینویسم برایت

ولی میدانی هیچ چیزی نمیتواند آنقدر بنویسد ....
تا بتوان از تمام خوبی های تو گفت....
خوبی هایی که فقط تو داری... از مهربانیت.... از لطفت.... از چشم
هایی که زیبایت
و آنقدر جذاب که هیچ گاه فراموش نمیشوند....

از صدایی که آرامش بخش ترین صداست در این دنیا....
آه  ....  چی توانم گفت ... تو بگو ای نازنینمـــ....
مدانی که در حسرتم.... حسرتی که نمیدانم کی پایان خواهد
یافت.آزارمـــ می دهد هر چیز کوچکی.... آنقدر دلم کوچک شده که
با یک حرف اشک هایم جاری میشوند...
اشک هایی که فقط به خاطر وجود پاکت می ریزند....
هنوز باران میبارد ولی آنقدر مهربان نیست که بتوانم در زیرش راه بروم.

هیچ ندارم بگویم جز این کلمه تکراری که تنها تکرارش
 زیباست بیشتر از هر آنچه که فکرش را بتوانی بکنی .وستت دارم