من مرده ام
و اينك تابوتم را ميان سنگيني سكوت سنگين تر از دردهايم

به سوي فرجامي كه گريبانگير انسان هاست
ميبرند

قبرم را
به تزيين دانه هاي خاكي كه جسمم را در بر ميگيرند

مي آرايند
و روياييم را پايان مي بخشند

و زندگي پر از رنجم را
فرجامي ابدي ميدهد

انسانها
زمان را تسخير خواهند كرد و آرام و آرامتر از ثانيه ها فراموشم خواهند كرد.

و من
ديگر طعم تلخ زندگي را نخواهم چشيد من مرده ام ...