یادی کسی کردم که بار ها دلم را شکسته است

ولی نمی دانم چرا من نمی توانم این کار را بکنم .

 عشق در درونم مانند زهری شده است

 که هر ثانیه باید آماده رفتن باشم ،

 زهرش فقط دل کندن از یار است

 ولی این هم خود تحملش از درد بیشتر است

،سرنوشتم این گونه شده است که باید صبر  داشته باشم .